Podwyższenia Krzyża Świętego

Koncert Olgi Szomańskiej pt.: „ŚLADEM WOLNOŚCI”, który odbył się w niedzielny wieczór, w naszym Kościele był przeżyciem tak niezwykłym, że trudno znaleźć słowa, by w pełni oddać jego atmosferę. Dla obecnych było to coś więcej niż muzyczne wydarzenie – to była chwila, w której historia, emocje i sztuka spotkały się, tworząc niezapomniane wspomnienia. Artystka, na zaproszenie naszego Proboszcza Ks. dr Mariana Bolesty, już po raz drugi gościła w naszej parafii, za każdym razem, przyciągając liczne grono słuchaczy, którzy tym razem zostali zanurzeni w piękno polskich pieśni patriotycznych, a także nowszych utworów opowiadających o wolności i tożsamości narodowej.

Dlaczego ten koncert był wyjątkowy? Hm….. od czego by tu zacząć?

Może od tego, że ...

Olga Szomańska od pierwszych chwil ujmowała swoim ciepłem, otwartością i energią. Jej charyzma wypełniła całą przestrzeń naszej świątyni, a potężny głos dosłownie zapierał dech. Artystka pokazała, że muzyka może łączyć ludzi bez względu na czas i styl. Przebojowa artystka, znana ze scenicznej swobody, od pierwszej piosenki zaczarowała publiczność, która od samego początku z entuzjazmem wspierała ją wspólnym śpiewem.

Podczas koncertu wybrzmiały nie tylko najpiękniejsze i najbardziej znane pieśni patriotyczne z okresu I i II wojny światowej m.in. „Wojenko, wojenko”, „Czerwone maki na Monte Cassino” czy „Przybyli ułani pod okienko”, ale także współczesne „Sen o Victorii” z repertuaru Dżemu, oraz „Nie pytaj o Polskę” Grzegorza Ciechowskiego. Dzięki tym piosenkom koncert nabrał jeszcze bardziej uniwersalnego wymiaru.

Nie zabrakło też momentów, gdy artystka wchodziła w bezpośredni dialog ze słuchaczami, które tworzyły atmosferę bliskości i wzajemnego zrozumienia. Krótkie opowieści, które wplatała między utwory, nadawały koncertowi wyjątkowego charakteru. Historie o utworach, o ludziach, którzy je stworzyli, i o wartościach, które w nich tkwią, były jak most łączący nas z przeszłością. Dzięki nim każdy kolejny utwór wydawał się jeszcze bardziej znaczący.

Artystce akompaniował Jacek Subociałło, który swoim kunsztem i wyczuciem podkreślał zarówno nastrojowe momenty, jak i energię dynamicznych fragmentów, nadając każdemu utworowi wyjątkowy charakter.

Publiczność nie zawiodła – Kościół był wypełniony po brzegi, a owacje były równie potężne jak głos artystki. Po każdym utworze słychać było burzę oklasków, a na koniec koncertu widzowie wstali z miejsc, nagradzając artystkę długimi owacjami na stojąco. Liczba bisów, o które publiczność zabiegała za pośrednictwem naszego Proboszcza, Ks. Dr. Mariana Bolesty, była trudna do zliczenia. Olga Szomańska chętnie spełniała prośby, oferując kolejne utwory, które jeszcze bardziej zachwycały.

Dlaczego więc ten koncert był wyjątkowy? Każdy z obecnych musi odpowiedzieć sobie na to pytanie sam. Na pewno dla wszystkich ten wieczór dostarczył niezapomnianych wrażeń muzycznych. Na pewno uświadomił jednym, a drugim przypomniał, że wolność jest wartością, którą warto pielęgnować zarówno w sercach, jak i w codzienności, bo to ona pozwala nam doceniać to, co najważniejsze. Niewątpliwie takie wieczory przypominają nam, kim jesteśmy i jak głęboko zakorzenione są w nas wartości, które jednoczą. A chyba nie ma piękniejszego sposobu, by to poczuć, niż przez muzykę w tak poruszającym i wyjątkowym wykonaniu.

 

Spektakl „NIEPODLEGŁA W SERCACH POLAKÓW - WIARA, NADZIEJA, OJCZYZNA” wystawiony w naszym Kościele, w niedzielny wieczór, przez Parafialną Grupę Teatralną to nie było tylko przedstawienie, lecz prawdziwa lekcja historii i patriotyzmu. Już od pierwszych chwil można było poczuć podniosłość i wyjątkowość chwili. Ks. dr Marian Bolesta, otwierając spektakl, pięknie ujął to, co stanowiło jego esencję cyt.: „.... Patriotyzmu nie da się nauczyć. Patriotyzm można ewentualnie jedynie przekazać. (...) Naród, który zapomina o swojej tożsamości przestaje być narodem....”.

Słowa Księdza Proboszcza stanowiły wspaniały wstęp do międzypokoleniowego przekazu wartości patriotycznych – miłości do ojczyzny, przywiązania do tradycji i dumy z polskiej historii.

Widowisko rozpoczęło się od zaproszenia skierowanego w stronę publiczności do wspólnego odśpiewania hymnu Polski. Już sam ten moment był bardzo wzruszający - wszyscy, młodzi i starsi, poczuliśmy, że jesteśmy częścią czegoś większego, że nasza historia i nasza ojczyzna to wartości, które łączą i zobowiązują. Było to niezwykłe wprowadzenie do dalszej części spektaklu, który wypełniony był pieśniami i wierszami o tematyce narodowej i chrześcijańskiej, pełnymi głębokiego ładunku emocjonalnego.

Artyści z niezwykłym zaangażowaniem oddali ducha patriotyzmu, który przenikał każde słowo, tworząc atmosferę pełną autentyczności i wzruszenia. Idealnym dopełnieniem gry aktorów były subtelne światła i efekty wizualne, harmonijnie zgrane z każdym fragmentem przedstawienia, które wypełniały wnętrze świątyni aurą wzniosłości i zadumy.

Niewątpliwie występ poruszył do głębi wszystkich obecnych, zwłaszcza że na scenie stanęli obok siebie przedstawiciele różnych pokoleń – zarówno dzieci, młodzież, jak i seniorzy – tworząc piękny symbol ciągłości, wspólnego dziedzictwa i troski o przyszłość narodu. Spektakl stał się tym samym nie tylko przedstawieniem artystycznym, ale prawdziwym pomostem między przeszłością a teraźniejszością, okazją do refleksji nad tym, czym jest patriotyzm w dzisiejszych czasach. Pokazał, że miłość do ojczyzny nie zależy od wieku ani od czasu, w jakim się żyje – jest to uczucie zakorzenione głęboko w sercu każdego Polaka. Patriotyzm to nie tylko symbole i słowa, lecz przede wszystkim nasza postawa, szacunek do ojczyzny i przekazywanie tych wartości kolejnym pokoleniom.

Wzruszenie, które malowało się na twarzach zgromadzonych widzów dowodziło, jak wielkie znaczenie mają takie chwile wspólnoty i refleksji. Zasłużenie spektakl zakończył się owacjami na stojąco. Oklaski były wyrazem uznania i wdzięczności dla wszystkich, którzy z poświęceniem pracowali nad realizacją tego wyjątkowego projektu – zarówno dla artystów, jak i dla obsługi technicznej, która zadbała o każdy detal. Były to szczere podziękowania za wieczór pełen wzruszeń i refleksji, który na długo pozostanie w pamięci widzów.

 

W niedzielę, 27 października 2024 roku, nasza wspólnota parafialna zgromadziła się w świątyni, by uczestniczyć w niezwykle ważnym wydarzeniu. Tego dnia podczas Mszy świętej, której przewodniczył Proboszcz naszej parafii ks. dr Marian Bolesta, odbyła się uroczysta inwestytura, czyli ceremonia włączenia do Zakonu Rycerzy Świętego Jana Pawła II Wielkiego nowego kandydata. Pośród pieśni i wzruszających słów modlitwy, pan Zdzisław Salus złożył przysięgę, po której został oficjalnie mianowany Zacnym Bratem – Rycerzem Wiary, uzyskując pierwszy stopień rycerski. Brat Zdzisław stał się częścią wielkiej duchowej wspólnoty, włączając się w misyjne zadania Zakonu, aby szerzyć miłość i pokój, pozostając wiernym słowom Św. Jana Pawła II.

Podczas uroczystości odbyły się także awanse rycerskie, które były wyrazem uznania za zasługi i duchowy wzrost wyróżnionych braci. Zacny Brat Krystian Stolarski otrzymał awans na drugi stopień – „Rycerza Miłosierdzia”, co stanowiło dowód uznania za jego ofiarną służbę. Z kolei trzeci stopień – „Rycerza Solidarności” – został nadany Zacnym Braciom z Parafii Chrystusa Nauczyciela w Ostrowcu Świętokrzyskim oraz dwóm braciom z grona zaproszonych gości. Te wyróżnienia były nie tylko nagrodą za ich zaangażowanie, lecz także inspiracją dla wszystkich rycerzy do dalszej służby w duchu solidarności i miłosierdzia.

Niech wspaniałe hasło „Totus Tuus” będzie zawsze przewodnim mottem naszych Zacnych Braci, a my, jako wspólnota, z radością wspierajmy ich na tej wyjątkowej drodze.